ირაკლი ლომაია - რატომა ეს ცხოვრება ასეთი უსამართლო?!

,,ერთხელ წლების წინ თურქეთში ვიყავი, შემთხვევით ერთი უცნობი ქართველი ბიჭი გავიცანი ამ ბიჭმა თავის სახლში დამპატიჟა, თავისი არაჩვეულებრივი მეუღლე და შვილები გამაცნო. ერთი სიტყვით ჩემთვის უცნობმა ოჯახმა იმაზე მეტი გააკეთა იმ ხანად ვიდრე ეს რომელიმე ჩემს ახლობელს შეეძლო გაეკეთებინა.. მთელი ოჯახი თავს მევლებოდა, სანამ იქ ვიყავი ყურადღება და პატივისცემა არ მაკლდა.. მას მერე წლები გავიდა და ჩვენ იმ იმედით დავემშვიდობეთ ერთმანეთს, რომ ალბათ ოდესმე კიდევ შევხვდებოთით ერთი ქვეყნის შვილები ერთმანეთს - სადმე მაინც. წლები გადიოდა და ეს ბიჭი და მისი მეუღლე მე დღემდე ფეისბუქზე მყავდა და აქიდან შეძლებისდაგვარად მოვიკითხავდით ხოლმე ერთმანეთს.. იცით ეს ის მომენტია, როცა შენთვის არავინა, მაგრამ ამავე დროს იცი, რომ რაღაცნაირად შენია და ნებისმიერ დროს შეგიძლა მათთან მიხვიდე და თავი იგრძნო ისე როგორც საკუთარ სახლში.. მოკლედ ეხლა ისეთი საშნელი ამბავი ვნახე ფეისბუქზე, რომ ამ წერილსაც რაღაცანაირად აკანკალებული ხელებით ვწერ, რამე თუ საშინლად ვარ.. ამ წამს გავიგე, რომ ეს არაჩვეულებრივი ბიჭი უცებ გარდაიცვალა და დღეს დაუკრძალავთ.. :(( აი არ ვიცი, მართლა არ ვიცი Chikovani Tea - როგორ განუგეშო. არც ის ვიცი ასეთ დროს რა გითხრა.. ვზივარ ეხლა და ქალივით მოვთქვამ.. :( ნათელში იყოს ლევანის სული.. მე არ შემეძლო სამძიმარი საჯაროდ არ მეთქვა შენთვის.. გამაგრდი!.. შენ ეხლა ყველაზე ძლიერი ქალი უნდა გახდე მთელს დუნიაზე .. მეტი რა გითხრა არც ეს ვიცი, მაპატიე. მართლა საშინლად ვარ :( <3 ღმერთო!.. რატომა ეს ცხოვრება ასეთი უსამართლო?!.. :(" - წერს ემიგრანტი საკუთარ ფეისბუქზე და მწუხარებას გამოთქვამს მომხდარის გამო.